Ondertussen zijn er weer twee weken voorbij gevlogen!

De tweede week zijn we nog rustig vakantie aan het vieren. We zwemmen elke dag, doen boodschappen en hebben het erg gezellig met de andere staigiaires. Er zijn 6 nieuwe belgen bijgekomen, we zijn nu in totaal met 17 stagiaires. We fietsen naar de Zeedijk, een dijk met veel rotsen waar de atlantische oceaan tegen aan botst. Erg mooi om te zien! Aan de rechter kant is het net Nederland: dijken en een blauwe bewolkte lucht, maar aan de linkerkant zie je de Surinaamse oude vervallen huisjes, honden die loslopen en veel groen.

De week erna begint onze stage eindelijk. Ondertussen ben ik al bezig met 5 projecten. Sommige zijn al opgestart, anderen moeten nog verder besproken worden. Het is nu nog even afwegen in welke projecten ik de meeste tijd in ga/moet steken. 5 project is best veel, dus ik moet oppassen dat ik niet te veel hooi op mijn vork neem.

Project 1: dossiers van de kinderen van het weeshuis bijwerken (dit met de begeleiders en met de kinderen bespreken)
Project 2: drie clienten van t dankerscentrum (centrum waar kinderen met een beperking/handicap verblijven) zijn vaak afwezig. Ik ga met de ouders van deze kinderen bespreken hoe dat komt en hoe dat voorkomen kan worden.
Project 3: meldpunt kindermishandeling. Er is een melding gekomen en ik ga mee naar de scholen van de slachtoffers om informatie te krijgen over de melding.
Project 4: zorgleerlingen. Gezin met drie zorgleerlingen.Ik ga mee op huisbezoek en een plan van aanpak opstellen. Hier ben ik afgelopen donderdag naar toe gegaan met een begeleider en werd gelijk al blootgesteld aan de heftige problematiek en cultuur die hier in Suriname heerst.
Project 5: een jongen met faalangst begeleiden in de sociale werkplek.

Stage in Suriname bij de WINgroep is heel anders dan stage in Nederland. Je wordt niet bij het handje meegenomen en er worden niet per se altijd voorbeelden gegeven. Je moet je echt pro-actief opstellen en zelf het initiatief nemen om met collega's te bespreken waar ik als stagiaire maatschappelijk werk een bijdrage kan leveren.

En ik merk echt zo veel cultuurverschillen waar ik erg aan moet wennen en mij moet aanpassen. Maar dat gaat steeds beter, door goed op te letten hoe de bevolking het hier doet. Ook door gewoon in mijn vrije tijd te observeren, in het zwembad, op de markt enzovoort, leer ik de cultuur steeds beter begrijpen.

Vrijdagavond bevinden we ons op de tennisclub, waar ik vanaf volgende week tennislessen wil gaan volgen met andere stagiaires. Hier wordt elke vrijdagavond saté gemaakt en parbo-biertjes gedronken. Het was erg gezellig en om klokslag 12 werd er voor mij gezongen: Jarig in Suriname! En dat werd die dag flink gevierd!

In de ochtend ga ik skypen met Sterre, Mirre, papa, mama en oma. Wat vreemd om op mijn verjaardag niet thuis te zijn, en al helemaal niet met Sterre. We skypen wel 1,5 uur lang en pakken de cadeautjes voor elkaar uit en we blazen zelfs de taart met kaarsjes samen uit. Ondertussen hebben Mirthe en Eline het huis versierd en een ontbijtje voor mij gemaakt. Ze hebben zelfs een taart met kaarsjes gehaald! In de middag gaan we naar een hotel dat grenst aan de rivier. Tegenover het hotel, aan de andere kant van de rivier, is de mangrove. Prachtig om te zien. We zwemmen in het zwembad en verbranden ons een beetje... In de avond gaan we uit eten. Ik had alle stagiaires uitgenodigd om half 9 op mijn verjaardagsfeestje te komen, maar als we om half 8 thuiskomen van het etentje, en ik de deur open moet doen, schrik ik mij een ongeluk! De lampen gaan aan en alle stagiaires zitten al in ons huis! SUPRISE! Wat een verrassing! Wat super lief! Het was een super leuk gezellig feestje en wat was ik die dag verwend!

Hier zie je het filmpje van het afscheidsfeestje:

https://www.facebook.com/babette.pijfers/videos/1041191235912549/