ons huisje!

Ga naar deze site om de rondleiding van ons huisje te kunnen zien! (kopieëren en plakken op een nieuw URL)

www.youtube.com/watch?v=kflwjCfnvJ0

Ons adres is: Hendrikstraat 49, Nieuw Nickerie, Suriname

eerste dagje

Ik word om half 9 wakker en kijk gelijk naar buiten. Gister was het te donker om de tuin te kunnen zien. We hebben een grote tuin. Wat een prachtig weer, strakblauwe lucht en veel groen om je heen. We gaan ontbijten, Jan had al wat boodschappen voor ons gedaan, en we gaan douchen. Om 10 uur zouden we opgehaald worden door Azeez. Wij staan om 10 voor 10 al netjes klaar. Om 10 uur nog geen Azeez. Oh ja, dit is Suriname, iedereen is bijna altijd te laat. Om half 11 worden we opgehaald en we gaan naar de WIN-groep waar de andere stagiaires ook zijn. Violaine, Roosmarijn en Loes zijn er al een week en gaan ons verder rondleiden. We gaan eerst fietsen huren die we de rest van ons verblijf gaan gebruiken. We gaan naar het kantoor van de WIN-groep waar we de wifi-code hebben. Yes! Eindelijk contact met Sterre, Mirre, papa, mama, oma, Bregje, Thijs en andere vrienden en familie. Wat is dat fijn! Ik bel ze via WhatsApp en voel me gelijk een stuk beter! Op dit moment is het kantoor de enige plek waar we nog wifi hebben. Als het goed is krijgen wij in ons huisje ook nog wifi. Vervolgens gaan we fietsen met z’n allen. Heerlijk met dit weer, dit prachtige landschap en de gezelligheid. Op de fiets is een windje en dat is lekker. Eerst gaan we elkaars huizen bekijken. De 4 belgen en Henrike wonen bij elkaar, en Violaine, Roosmarijn en Loes wonen samen. Het valt op dat wij wel het luxste huis hebben, namelijk het grootst, en schoonst en het koelst. Het huis van Violaine, Roosmarijn en Loes heeft wel wifi.

We gaan pinnen om Surinaamse dollars te krijgen. 1 dollar is ongeveer 27 cent. We gaan naar het buitenzwembad en vragen een abonnement aan. Daarna doen we wat boodschappen in een Chinees winkeltje. Ik ben de eerste penningmeester van de hele groep deze maand. We chillen bij het huis van Violaine, Rozemarijn en Loes en eten pizza en drinken koude cola en fernandes , en liggen in de hangmatten. Lekker!! We dompelen allemaal een beetje in een dipje, van de warmte en nog steeds vermoeid van de reis. Na een tijdje verdwijnt dit dipje en zijn we erg gezellig met z’n allen aan het kletsen en aan het lachen. Rond 4 uur gaan Mirthe, Eline en ik boodschappen doen. Daarna gaan we naar ons eigen huisje.

We willen ons huisje gezellig en ‘ons’ gaan maken en we hangen 2 grote Surinaamse vlaggen op in ons huis. We hebben allemaal heel veel foto’s die we in de woonkamer en in onze kamers op gaan hangen. Thijs heeft heel veel foto’s voor mij uitgeprint, super lief! Het wordt steeds gezelliger in ons huisje, ondertussen staat de muziek hard aan en we dansen en we zingen en lachen veel. Het voelt fijn met al die foto’s, dat maakt het meer mijn eigen kamertje. We eten een eitje en daarna gaan we onze koffers uitpakken. Ik vind in mijn koffer allemaal cadeautjes van papa, mama, Sterre en Mirre. Wat lief! Dank jullie wel!! Mijn kast en kamer zijn super netjes, ik ben benieuwd hoe lang ik dat vol hou ;) Ten slotte gaan we chillebille. We zitten in de woonkamer en zetten alle drie de ventilators aan. Heerlijk dat windje! We zijn zo gezellig aan het kletsen en we lachen super veel. We douchen en gaan rond 12 uur slapen. Ik voel me echt goed, ik heb het zo fijn hier. Het is super gezellig met Eline en Mirthe en de andere stagiaires zijn erg aardig. Eline en Mirthe woonden hiervoor al op kamers, en ik nog niet. We zeiden voor de grap dat zij mij huishoudelijke tips gaan geven. Mijn 2 nieuwe moedertjes J. Slaap lekker Nederland!!

HERE I GO!

HERE I GO! Ik word wakker, nog steeds niet echt besef, een vreemd gevoel. Oma, Clint en Thijs komen vanmorgen om 6 uur nog even langs. Afscheid van Thijs. Jeetje wat vreemd en lastig. En van oma afscheid nemen… Tranen rollen over mijn wangen. Dan stap ik om half 7 de auto in met papa, mama Sterre en Mirre en we rijden naar Schiphol. Ik val een beetje in slaap in de auto.

We komen rond 8 uur aan op Schiphol. We spreken af met Eline en Mirthe en we wegen onze koffers: shit.. twee kilo te veel. Oké, wat moet er uit? Geen idee. Goed, dan maar de twee deo-flessen en twee zonnebrandcrèmes, die stuurt mama wel op. Nog wat andere dingetjes gaan er uit en ik zit op 22.80 kilo. Yes! We checken onze koffers in en we drinken nog wat met z’n allen. Om half 10 lopen we richting de douane. We nemen afscheid van onze families. Wat is dat moeilijk en wat een verdriet… Vervolgens naar de douane en we wachten in de gate. Na een tijdje stappen we het vliegtuig in. We zitten op stoelen 61K, 61J, 61H en 61G. Eline bij het raam, Mirthe in het midden, ik aan het gangpad en Henrike (een andere stagiaire) de stoel naast het gangpad.

9 uur vliegen gaat beginnen. Gelukkig zijn we met KLM en hebben we allemaal een eigen tv’tje waar we veel films en series kunnen bekijken. De 9 uren vliegen (letterlijk) voorbij. Het is erg gezellig en we vermaken ons goed. We krijgen 2 maaltijden, veel drinken, een ijsje en verfrissingsdoekjes aangeboden. We vliegen uren over de Atlantische oceaan, waarna we ineens land beginnen te zien. We beginnen te dalen en zien alleen maar groen in ons raampje. Wat een boel bomen! Het landen verloopt goed en we stappen het vliegtuig uit. Bam. Een warmteklap in ons gezicht, wat een hitte, dus zo warm zal het zijn de komende 10 maanden.

5 uur tijdverschil met Nederland, het is kwart over 3 in de middag. We gaan langs de douane, krijgen een stempel in ons paspoort en we moeten lang wachten op onze koffers. Vervolgens lopen we het vliegtuig uit en daar staat Azeez Khodabaks, de manager van het gehandicaptenproject Dankerscentrum (waar een aantal stagiaires van de WIN-groep stage zullen lopen). We ontmoeten de 4 andere stagiaires, de Belgen, Liset, Jona, Josephine en Hanne. De 5 uur lange autorit gaat van start. We kletsen wat in de auto en Azeez geeft ons informatie. Het is een hele lange rechte weg richting Nieuw Nickerie. Links staan bomen, rechts staan bomen. Overal waar je kijkt is het groen. Soms staan er huizen, hele mooie luxe maar vlak daarnaast staan ook vervallen huisjes. Soms zie je een klein vuurtje bij de huisjes in hun tuin, Azeez legt uit dat dat door sigarettenpeuken komt die de mensen gewoon op straat gooien, of dat de mensen het aansteken om ongedierte af te schikken. Het wordt rond half 7 donker en we moeten nog een heel eind. Het is erg warm in de auto, ondanks alle ramen open staan. Ik probeer wat te slapen maar door de hobbelige weg en oh ja, ze rijden hier links, even wennen. We hebben een korte pauze en rond kwart over 9 rijden we Nieuw Nickerie in. Azeez zet ons af voor ons huis waar we wachten op Jan, onze huurbaas. Hij woont boven ons met zijn gezinnetje. We zijn erg vermoeid van de reis maar willen heel graag het huisje eerst bekijken. Erg mooi en luxe ziet het er uit. Ik woon in het huis met Mirthe en Eline. We kiezen onze kamers uit: Eline een roze kamer, Mirthe een groene en ik een gele. Iedereen heeft gelukkig een ventilator en we zouden zelfs de airco kunnen gebruiken in onze kamer, maar dan moeten we wel extra bijbetalen. We hebben ieder een tweepersoonsbed met daarboven een klamboe hangen en een eigen kast. Een grote woonkamer met banken en een mooie, schone keuken. Zelfs een oventje, magnetron, koelkast, tv, en een wasmachine! Dit hadden wij echt niet verwacht. Een grote badkamer en een grote tuin. We douchen want we voelen ons erg vies. Het is een koude douche, geen warm water maar dat maakt helemaal niet uit. Wat heerlijk die koude stralen. We kletsen nog wat en gaan slapen. De ventilator gaat aan, het is pikkedonker op mijn kamer. Voor het eerst krijg ik een besef: shit, tien maanden is echt super lang. Ik word elk uur wel wakker maar slaap op zich wel goed.

nog 1 dagje!

Ik word wakker bij Anne-Marijn, we zijn gister naar een concert van Blof geweest. De laatste dag in Nederland. Echt kriebels heb ik nog niet. Ik spreek met Thijs af dat hij om 10 uur op het station is en we rijden naar Tolkamer. We ontbijten bij Kade 5, bij Sterre. Ik regel de laatste dingetjes: formulieren uitzoeken en/of invullen, ov stop zetten, laatste spulletjes in de koffer proppen en mijn kamer opruimen. Veroni komt nog even langs en we courmetten met z’n zevenen (Thijs, oma, mama, papa, Sterre, Mirre en ik). Het is gezellig, ik krijg nog wat cadeautjes en geef hun ook wat cadeautjes. Vervolgens verder met de koffer: te veel kilo’s, wat moet er uit? Na wat proppen en duwen lukt het eindelijk. Bregje en Clint komen langs en met hun en Thijs, mama, papa, Sterre en Mirre speel ik ‘half a minute’. Het is super gezellig en we lachen veel. Dan het afscheid van Bregje. Ik besef het nog helemaal niet. Mirre en Sterre slapen bij mij. Ik val rond half 1 in slaap: morgen begint het avontuur!